Afgelopen zaterdag werden er bij ons op de markt kranten uitgedeeld. Op zich niets bijzonders. Veel uitgeverijen proberen zich zo in de kijker te spelen. Nu probeerde het Reformatorisch Dagblad nieuwe abonnees te vinden. De krant richt zich op mensen met een bepaalde kerkelijke achtergrond.

Wat mij opviel, was dat blijkbaar duidelijk te zien was wie de doelgroep zou zijn voor deze krant. De man die de kranten uitdeelde keek naar de voorbijgangers en stak soms een krant uit naar een passant. Een interessante benadering. Het ging ook alleen maar om een krant en een envelop, waar waarschijnlijk een interessante aanbieding in zat. Er werden vrijwel geen woorden gewisseld, laat staan dat er vragen werden gesteld. In mijn fleece jack en spijkerbroek voldeed ik in ieder geval niet aan het beeld van de RD lezer. In de drie keer dat ik passeerde werd mij tenminste geen krant overhandigd. Terwijl ik best geïnteresseerd zou zijn om de krant eens te vergelijken met andere dagbladen.

Doelgroep selectie is verschrikkelijk belangrijk in de marketing. Maar het is ook goed om na te denken over de criteria waarop de selectie is gebaseerd. Er zijn nou eenmaal secundaire criteria die je wel kunt gebruiken ter bevestiging, maar niet als basis voor je selectie. Later op de dag liep ik over een marktje voor een kerk bij mij in de buurt. Om geld op te halen voor het jeugdwerk werden auto’s gewassen en onze Jeep was er hard aan toe. Deze gemeente valt zeker in het profiel van de RD lezer en ik was hier zeker niet de enige in spijkerbroek en fleece jack. Inhoudelijke criteria blijven moeilijk te beoordelen op uiterlijk. Dat bleek maar weer.