Vandaag werd ik door Polle de Maagt met een ouderwetse telefooncel geconfronteerd. Vroeger zag je ze overal. Gewoon een klein hokje waarin je kon gaan staan om even te bellen. Tegenwoordig zijn ze volledig uit het straatbeeld verdwenen. Alleen op een verdwaald station kom je ze nog wel eens tegen. Terwijl de telefooncel oude stijl juist nu heel nuttig zou zijn…
Je hebt je hele kantoor op zak. Je kunt eigenlijk overal werken, dus dat doe je ook. Het enige dat je nog wel eens mist, is een rustige plek. Midden op de Dam bel je geen klanten. Het gerinkel van de tram zou er voor kunnen zorgen dat ze je niet serieus nemen. In een café werk je wel je mail en documenten bij, maar leg je klant maar eens uit waarom de muziek op kantoor zo hard staat. Een telefooncel zou dan toch ideaal zijn. Iets om op te zitten en iets om wat voor je te kunnen leggen. Meer heb je niet meer nodig voor het hedendaagse mobiele kantoor. Goed geïsoleerd tegen omgevingsgeluid en met een prima wifi of 3g verbinding heb je een perfect one-man office.
Eventueel kun je ze ‘verhuren’ aan gebruikers door middel van een simpel magneetkaartje als jaarabonnement. En dat beschermt ze dan ook weer tegen misbruik.
Uhmmm hebben ze geen telefooncellen in Goes?
Hier in Utreg hebben we er zat, van die mooie hippe telefooncellen, lijken btje op zo’n vierkant bushokje. Trouwens je kunt hier ook via een hotspot (snel) internetten in de buurt van een aantal telefooncellen.
Komen grote reclamenborden op de telefooncel, minder voor het gezicht, beter voor de privacy