Het is me al wel vaker overkomen. Sterker nog, het overkomt me vaker dan me lief is. Maar de afgelopen dagen wordt het me toch weer pijnlijk duidelijk. De huidige Nederlandse journalistiek heeft niets meer te maken met het brengen van de objectieve feiten. Ja, ik weet dat de objectieve Nederlandse radio en televisie journalistiek eigenlijk ten dode opgeschreven was op het moment dat RTL de eerste zendvergunning kreeg. Maar ik had nog hoop. Hoop op bezinning van journalisten, van zendercoördinatoren en van de tekstschrijvers voor de journaals. Maar helaas. Het lijkt niet zo te mogen zijn. Objectiviteit is niet meer van deze tijd. Je moet ergens tegen kunnen zijn. Iets moet onredelijk geacht kunnen worden. Het is de hijgerige vraag van de eerste journalist zodra de laatste woorden van een persbericht zijn uitgesproken. “En wie is hiervoor verantwoordelijk?” Wie zijn kop kan rollen is wat er daadwerkelijk bedoeld wordt. En de afgelopen dagen lijkt het steeds gekker te worden.

In de discussie rondom de waarde van de aandelen Fortis heeft de media een aardige rol gespeeld. En die rol is nog zeker niet uitgespeeld. Vanochtend keek ik even naar het nieuws op RTL 4. De nieuwslezer van het populaire nieuwsprogramma sprak uit dat de “aandelen Fortis niets meer waard zijn”. Even later sprak de nieuwslezer op Radio 1 uit dat de “aandelen Fortis bijna niets meer waard” zijn. Bemoedigende woorden van de mensen waarop velen hun oordelen baseren. Maar ongelofelijke statements als je het hebt over een situatie waarbij mensen zich zorgen maken over hun financiën in deze tijd. Woorden die je niet wilt horen als je weet dat je pensioenfonds ook Fortis aandelen heeft. Of als je net je normale beleggingspot veilig had gesteld op een spaarrekening. Bij Icesave.

Wat mij betreft is overheidsingrijpen hier ook haast gewenst. Degene die nu nog hijgerige stukjes schrijft over ’15 manieren waarop je je geld ziet verdampen’ of ‘de 10 foutste financiële topmannen in Nederland’, die moet met spoed door Wouter Bos genationaliseerd worden. En dan voorlopig alleen nog maar stukjes schrijven over de teloorgang van het woongenot wegens het schrappen van bloeiende planten in groenstroken voor eenvoudiger te maaien grassoorten. Of over de verhoudingen in hoeveelheden en soorten neerslag ten opzichte van het aantal vrije dagen van de gemiddelde Nederlander. Want daar wordt Nederland weer rustig van.

facebookShare on Facebook
TwitterTweet
FollowFollow us