Vandaag hoorde ik het bericht dat waarschijnlijk een goede 10% van alle Nederlandse dealers de zaak zal moeten gaan sluiten, omdat ze diep in de rode cijfers zitten. De autobranche gaat langzamerhand onderuit door zich rijk te rekenen op basis van grote auto’s en hoge marges. Kleine auto’s waren slecht lokkertjes die ervoor moesten zorgen dat men uiteindelijk toch met een grotere auto naar buiten ging. Maar helaas. Drukte rondom milieuvriendelijkheid, belasting, bijtelling en misschien ook nog wel de onzekerheid rond de BPM zorgen ervoor dat er minder auto’s worden verkocht. En wat er verkocht wordt is dus klein. Genoeg om samen in te rijden en de boodschappen te doen. Jammer voor de dealer, maar ze zullen moeten veranderen. Dus meer auto’s met minder marge. Of misschien zal zelfs het concept van de merkdealer wel aangepast moeten worden. Waarom geen dealer waar je alle auto’s kunt vergelijken. de autosupermarkt. Wat mij betreft de toekomst van de autoverkoop. Want bij de autosupermarkt kun je als klant gemakkelijk en snel alle auto’s vergelijken. En dat is klantgericht. Niet gericht op verkopers.
Category: Thoughts (Page 5 of 7)
Service is het leveren van iets dat door de ontvanger niet verwacht wordt. Service is net even een stapje harder dan nodig is. Iets doen waardoor je je klant aangenaam verrast. En toch blijkt dat iets dat zo simpel lijkt, toch heel ingewikkeld kan zijn.
Service kan echt zitten in hele kleine dingen. Zoals de gemeentelijke camping die wij in Frankrijk aandeden. De prijzen waren maar 10 cent gestegen sinds vorig jaar en voor ons gezin betaalden we iets meer dan een tientje. Dan verwacht je niet veel meer. Maar het tegendeel was waar. De douches waren netjes en het warm water gratis. Maar een stukje echte onverwachte service stond net om de hoek. Een vijftal wasrekjes met twee emmers knijpers. Samen met de hartelijke gastvrouw maakte dat het bezoek aan deze camping veel langer heeft geduurd dan de twee nachtjes die we ingepland hadden.
De essentie die hieruit blijkt is de vraag “Wat kan ik doen om mijn klanten net even beter van dienst te zijn.” En denk dan ook eens aan de eenvoudige dingen die het leven van je klant leuker maken. Ze blijven er gegarandeerd langer door hangen.
Er wordt al redelijk vaak gesproken over het feit dat de consument steeds meer de drijvende kracht gaat worden achter producten die worden aangeboden. De lijnen tussen de consument en de producent worden ook steeds korter. Tenminste, voor die producenten die dat toelaten natuurlijk. Maar wanneer gaan we de mogelijkheden hiervan nou verder uitbuiten? Wanneer kan ik nou op een markt posten dat ik een product wil hebben, waarop ik een directe reactie krijg van leveranciers die het product willen leveren. En dan niet alleen voor grote miljoenen tenders van nationale en internationale bedrijven, maar gewoon heel simpel een vraag van een consument voor een winkel.
Voor mij ligt daar een stukje toekomst in de verkoop van producten. Ik wil morgen een blauwe jeans van een zus en zo model en ik wil daar 65 euro voor uitgeven. Ik krijg 4 aanbiedingen van bedrijven waaruit ik degene kies die er het beste uitziet, de beste feedback over zijn webwinkel heeft en ook nog tegen een goede prijs levert. Waar de winkel zit boeit me eigenlijk niet, ik wil mijn broek en de koeriers werken goed.
Het voorbeeld van een broek is natuurlijk best lastig, maar ook daarin zal het gebeuren. Electronica is natuurlijk eenvoudiger. Voor een camera kun je eigenschappen aangeven en de ‘pasvorm’ is dan minder belangrijk. Maar ik verwacht wel dat in de nabije toekomst ‘plaats’ veel minder belangrijk wordt voor de verkoop. En dat de vraag van de consument steeds meer leidend zal worden voor de aanbieding. In alle vormen van verkoop.
Vandaag had het weinig zin om het nieuws door te nemen. Was er geen nieuws dan? Natuurlijk wel. Uiteraard werd er bericht over de aanval van Microsoft op Google en Oracle. De ING verklaarde dat de huizenprijzen weer 3% omhoog zijn gegaan, nadat de LMV deze week verklaarde dat de markt was ingestort. De kop van de topman van Fortis zal rollen en in Peking schrapt men hond van het menu. Er is duidelijk geen sprake van de zomerse komkommertijd vandaag. En toch, niemand die het merkte. Vandaag is de dag van de iPhone 3G. Gisteravond stonden 500 mensen in de rij om de eerste iPhone’s te mogen aanschaffen. De eerste had zich al voor half tien ‘s ochtends bij de deur van de winkel genesteld met zijn stoeltje. Filmpjes waren op het nieuws, de radio besteedde er extra aandacht aan en websites staan er vol mee. Nederland heeft eindelijk een legale iPhone en dan nog wel de 3G versie. Deden iPhone bezitters het gemis van 3G het afgelopen jaar nog af met “Ach, overal is wifi en wanneer gebruik je het dan?” Vandaag verdringen ze zich aan de balies van de winkels waar de tiPhone wordt verkocht. T-mobile en Apple staan in een keer weer helemaal vooraan op de kaart van Nederland. Een geweldige actie. Chapeau voor zoveel aandacht. En dat voor een telefoon.
En ik? Ik zit hier stil in een hoekje met mijn N95. Yesterday’s glory welhaast. Kon ik er vorige week nog mee voor de dag komen als semi-tech savy, vandaag is het over. De N95 8GB is er al een tijdje, maar mijn N95 wordt pas echt hopeloos verouderd als de N96 straks uitkomt. Het is de kift. Ik geef het direct toe. Wil ik de 3G graag hebben? Ja. Wil ik mee in de vaart der digitale volkeren? Ja. Maar voor 700 euro weet ik nog wel andere leuke dingen. (700 euro om af te kopen of een losse iPhone 3G halen…) Dus wordt ik nu weer deel van de mobiele meerderheid met een verouderde telefoon. Misschien ga ik Vista zelfs wel installeren, ik loop nu toch al achter de feiten aan. Zou er al een non-iphone helplijn zijn of een site waar ik mijn verhaal kwijt kan…
I am an avid user of many web services which try to tune their service to your requirements. They try to pick your brains on what you like and try to match their offerings to it. Most of the time that works amazingly well. But there are times when I feel there would be possibilities to make it work better. By just adding a simple option for instance. Not being a person to shut up and wait for it, I want to make my opinion heard. And so I do. I try to find a way to deliver my feedback. The question is why so many services make it so unbelievably impossible to do so.
As an example, I enjoy last.fm. It plays the music I like. Well, mostly. Every once in a while an artist drifts in that I do not like. Regardless of the song they are playing. So I would like to remove the artist from my list of possibly liked music. The only option they give me is to mark the song, not the artist. Looking for a place to leave my feedback, I could only leave it at a public forum as number 300+. Not very encouraging. Not as bad as BMW though. After being approached for a test drive in BMW’s 1 series, I wanted to let them know I would be interested, just not through the local dealer. As I never feel I am being taken seriously there. However, they have absolutely no way in which you can leave any feedback through their site. You can call an 0800 number, but I was not really looking for a call centre, now was I?
In comparison I would like to praise the guys at Nimbuzz. After trying an older version of their client, I found I had a nice list of things that could be improved upon. So when I received an email from them asking me to become a Nimbuzz ambassador, I answered them with my list of requests. It stayed silent for a while and then I received a mail from Tobias telling me that they were taking all my requests seriously. That felt good. I had gone through the trouble to make suggestions and now they were going through the trouble of assessing whether my suggestions were valid. It felt like a job well done. Imagine my joy when I found that every single suggestion in the mail has been dealt with. Now that is customer service for you. Thanks Nimbuzz. You just put BMW to shame.
Er wordt al jaren gepraat over het fileprobleem in Nederland, maar vandaag was het dan echt zo ver. Gewoon fileloos in een keer van huis naar werk. Geweldig. Geen enkel spoor van maandagochtend files en ‘s middags nog een keer met hoog tempo naar huis. Jawel minister Eurlings, het ei van Columbus is eenvoudiger dan tot nu toe gedacht. En iedereen vindt het nog geweldig ook.
Rekeningrijden, verbreding van wegen, verhoging van brandstof accijns en andere heffingen ten spijt, het lijkt maar niet te lukken. En dan komt ineens de ideale oplossing voorbij. En die oplossing vindt men nog leuk ook. En de oplossing is oranje. Houdt een EK. Geweldig. Iedereen wil op tijd voor de tv zitten, dus vertrekken we eindelijk gespreid. En kunnen we gesprek ook allemaal lekker doorrijden. En dan gewoon een column tikken tijdens de wedstrijd. Hup Holland! En dat we er maar lang in mogen blijven. Dan ben ik lekker op tijd thuis.
Hoge bomen vangen veel wind. Een bekend spreekwoord. Vaak gebruikt in de context dat het nou eenmaal normaal is dat je ook een hoop rotzooi over je heen krijgt als je opvallend bent. Als je je kop boven het maaiveld uit durft te steken. Het is Nederlands om daar dan wat van de zeggen en velen wachten vol spanning tot de hoge boom valt.
Onder de boom is het veiliger. Je valt niet op, je vangt geen wind. Maar hoge bomen hebben veel voordelen. Ze vangen niet alleen de wind, maar ook de zon en de regen. Ik werd daar vandaag even bij bepaald toen ik de droge plek onder een grote boom zag. Onder de boom krijg je geen water en met een beetje mazzel ook weinig zon. Als plant kun je niet zonder. Dus ben je onder de boom gedoemd om langzaam te groeien met de kleine beetjes die overblijven. Begin je op een andere plek als klein boompje, dan heb je kans om ook een grote boom te worden. Te groeien naar de mate waarin je groeien kunt en hoewel je wind zult vangen, kun je ook genieten van de heerlijke zonnestralen.
Durf dus uit je comfort te stappen en waag je aan groei. Of zoals ik pas een uitspraak van een kalender zag: “Wees een giraffe, steek je nek uit”. Je kunt er zo veel aan hebben.
Het is moeilijk op de arbeidsmarkt in Nederland. Overal lees en hoor je dat er een tekort is aan goed geschoold personeel voor het uitvoeren van allerhande taken. En uit ervaring weet ik dat dat ook zeker het geval is. Om die reden is het wel interessant dat er tegelijkertijd in ondernemersland een achterwaartse beweging gaande lijkt. Ik bedoel dat men druk onderweg terug lijkt naar het vooroorlogs ondernemerschap.
Het belangrijkste verschil zit in het feit dat de ondernemer ook weer gewoon ouderwets de baas wil zijn. Hij wil zijn personeel kunnen vertellen wat het wel en niet te doen heeft en hoe. Op zich is met de rol van een baas natuurlijk niets mis. Uiteindelijk is het de ondernemer die het salaris betaalt en de werknemer die daarvoor arbeid uitvoert. Het moet echter wel in het licht van de maatschappelijke ontwikkelingen gezien worden. Het feodale stelsel ligt immers al enige tijd achter ons. Al doen uitspraken van ondernemers en onderzoeksbureaus soms anders vermoeden. Hierbij horen uiteraard de uitspraken van dhr Loek Hermans van MKB Nederland die eerder liet weten dat ziekte uren wat hem betreft gewoon ingehaald dienen te worden. Een interessante uitspraak als het gaat om personeel dat in dienst is. Daarnaast is er een trend te ontdekken op het gebied van controle van werknemers. Dit geldt op allerlei terreinen waarbij het gedrag van de werknemer wellicht het algemeen bedrijfsbelang zou kunnen schaden. Of tot vermindering van effectiviteit kan leiden tijdens de ‘vaste kantooruren’.
Aan de andere kant wordt van werknemers steeds meer verlangt dat ze ook buiten de afgesproken werkuren actief zijn. Uiteraard geldt dit voor telefoontjes, maar ook voor het bijhouden van vakliteratuur en cursussen. Mail dient ook in het weekend beantwoord te worden en bij voorkeur zijn de resultaten van de vergadering van vrijdagmiddag 6 uur op maandagochtend om 8 uur beschikbaar.
Jammer dat in dit verhaal de maatschappelijke ontwikkelingen weinig tot geen invloed lijken te hebben op de verhouding tussen werkgever en werknemer. Sterker nog, er lijkt juist een tegenbeweging gaande te zijn. Uiteraard zijn er altijd werknemers die ongeïnteresseerd zijn en enkel aanwezig zijn om het geld op te strijken. Maar daar tegenover staan de werknemers die bezig zijn met ‘hun’ vak en die het niet loslaten op het moment dat ze de deur dichttrekken. De werknemers die ‘s avonds gewoon nog een stukje extra werk doen, omdat ze er op dat moment aan dachten. En de vraag is of deze werknemers niet productiever zijn op het moment dat ze op deze manier kunnen functioneren, in plaats van een vaste aanwezigheid op een bureaustoel. Uiteraard zijn er kanttekeningen bij dit verhaal te plaatsen. Voor sommige zaken dien je nou eenmaal op een bepaalde fysieke plek aanwezig te zijn. Maar de techniek biedt ook de mogelijkheid om flexibeler te werken en mensen zaken uit te laten voeren op het moment dat dat het meest effectief is. En op de manier die bij hen past.
Grappig genoeg zie je dat steeds meer werknemers met ondernemerszin die zin ook steeds letterlijker nemen. ZZP-er worden is een trend die werknemers in staat stelt om hun eigen tijd in te richten en vooral gestuurd te worden op prestaties. Een interessante stap die ervoor zorgt dat je je kunt ontwikkelen in je vakgebied en dat je groeiende kennis steeds interessanter wordt voor opdrachtgevers. Uiteindelijk krijgen werkgevers er zo krachten bij die flexibeler zijn, gemotiveerder zijn, meer specifieke kennis hebben en beschikbaar zijn wanneer dat gewenst is. En de zzp-er schuift van bedrijf naar bedrijf, neemt kennis in zich op en past dat weer toe in nieuwe opdrachten. Waardoor steeds meer bedrijven efficiënter kunnen werken op basis van zzp projectteams.
Ik geef ook meteen toe dat dit hele verhaal eigenlijk niet nieuw is, maar het lijkt nog zo weinig doorgedrongen. Wanneer je in je bedrijf teams binnenhaalt van zzp-ers kun je prestaties leveren met een bepaalde kwaliteit die je anders misschien niet zou halen. En het zou mij niets verbazen dat ook grote succesvolle ondernemingen in de toekomst steeds meer gebaseerd gaan worden op projectteams van goede zzp-ers met specifieke kennis voor de uitvoering van specifieke projecten.
Getting financed is a difficult thing. There are many options and all have different approaches to your business. However, none of the approaches seem to work when you need them to. It might just be that I am making it too hard on myself, but I do want to work to certain standards. After all, I do have a family to feed and I would like funds to come at a reasonable rate.
Over the past couple of weeks I have been offered help in several ways. People have mailed me or have responded to LinkedIn questions to offer to secure funds for Meetial. However, the risks and cost involved sometimes are beyond what you would expect. For low risk loans, enormous fees and interest is charged. When you move towards more risky loans, you need to bring pretty steep amounts of money or give guarantees that will completely bankrupt you as soon as something goes wrong ever so slightly. Being subisdised is hard as most government grants are done on a 50/50 basis where you bring the other 50. And if you get to talk to a VC, they would like to have your company and some extra’s. That is, if you get in there, because a project like this is hard to pitch to a VC when there is nothing actually working.
But, I don’t give up nor give in. There must be another way. I don’t know yet, but there must be.
Een tijdje geleden schreef Jeroen Mirck een stukje op zijn blog over het schenden van zijn digitale privacy. Uiteraard kon ik het niet laten daar op te reageren. Waarom? Omdat ik ook dit soort vragen krijg. Omdat anderen ook vaak niet snappen waarom ik bepaalde informatie op het internet zet. En dat terwijl ik voor mezelf toch een redelijk goed bepaald idee heb wat ik wel en niet op het internet ga zetten. Maar het is anders dan anderen. Ik wil graag betrokkenheid hebben bij anderen en volg dan ook graag wat anderen doen. Dit is een prachtige gelegenheid die het internet ons heeft gegeven. We mogen van elkaar weten wat we willen delen. Het kan je relatie ondersteunen en helpen verdiepen. Er zijn mensen die ik op deze manier heb leren kennen zonder ze eerder ontmoet te hebben. En toch ben ik betrokken bij ze. Lach ik mee als er wat leuks is, en doen vervelende gebeurtenissen pijn als bij vrienden dichterbij. Bij de introductie van Meetial heb ik al gezegd dat ik geloof dat mensen relationele wezens zijn. We zijn altijd bezig met onze relaties naar anderen toe, ook al doen sommigen vermoeden dat dat niet zo is. Internettechnologie biedt ons daar nieuwe mogelijkheden voor. En ik wil het gebruiken zoals ik denk dat het goed is. Om betrokkenheid te hebben en te creëren. Bij mensen die ik ken en mensen die mij nog onbekend zijn. En daarom mag je best wat van me weten.
De afgelopen twee weken had ik verwacht veel te kunnen doen voor Meetial. Natuurlijk hield ik rekening met wat rond lummelen tijdens de feestdagen, want dat spreekt voor zich. Ik hield alleen geen rekening met het feit dat je blijkbaar productiever bent als je de hele dag toch al aan het werk bent. In de avonduren heb ik de afgelopen maanden meer gedaan dan de afgelopen twee weken. Eigenlijk wel een grappig feit om vast te stellen. Uiteraard is dat wel tegen gevallen. Er zijn weer wat goede gesprekken geweest, maar het staat nog niet op het punt waar ik het wil hebben. Het goede nieuws is dat ik sinds vandaag weer aan het werk ben gegaan. En de ervaring leert dat ik dan weer productiever wordt.
Meetial.com staat in de steigers. Ik heb het afgelopen weekend wat tijd gehad om mezelf er helemaal niet meer mee bezig te houden en zit nu dus weer met frisse zin achter de computer. Er zijn keuzes om te maken. De template voor de site is in no-time in elkaar gemikt door @nansepansje en het is eigenlijk toe aan iets nieuws. Nu is het aan mij de keuze om te beslissen wat ik wil doen. Maar ik ben er dan eigenlijk weer net niet ervaren genoeg in. Lastig dus. Vooral omdat ik ook best veel met de site zou willen gaan doen.
De site moet vooral bekendheid gaan kweken. Van Meetial moet bekend worden dat ik er mee bezig ben en dat het een echt bedrijf is. Mogelijkheden voor financiering hebben zich zijdelings al voorgedaan, maar echt eenvoudig is het nog niet. En de keuzes zijn groot. Maar dat is een ander verhaal.
Nu ligt mij keuze vrij simpel. Wat ga ik doen. Joomla of WordPress voor de site. Joomla staat er nu achter, maar ik wil ook wat met een blog doen. En dat werkt dan weer niet zo lekker in Joomla. Maar dan video. Dat kreeg ik weer niet binnen de lijntjes van mijn wordpress template. En de joomla templates zijn veel eenvoudiger aan te passen -voor mij- dan de wordpress versies. Het wordt er allemaal dus nog niet makkelijker op. Suggesties en hulp zijn welkom.